ruudverwaal@gmail.com | www.ruudverwaal.wordpress.com
| Proust ga je lezen als je langdurig ziek of met pensioen bent. Ik ben geen van beide, en delen van A la recherche du temps perdu las ik al eerder tijdens mijn studie Franse taal en letterkunde in Utrecht. Maar toen de lockdown langer ging duren dan aanvankelijk gedacht, nam ik het eerste deel ter hand en ben ik sindsdien niet meer opgehouden met lezen. Hoewel, ik onderbrak steeds de lectuur door mezelf één beperking op te leggen: het gelezene creatief verwerken in kwatrijnen, een versvorm die me geschikt leek om kort maar krachtig de al even sterke passages uit de Recherche in eigen woorden samen te vatten. Een willekeurige en persoonlijke selectie uiteraard, want een ander zou wellicht kiezen voor meer of minder belangwekkende fragmenten. Voor deze alternatieve Culturele Ronde zijn een aantal kwatrijnen digitaal afgedrukt op een door mezelf | gemaakte linosnede en vervolgens gefotografeerd. Een blijvende herinnering aan een romancyclus vol onvrijwillige herinneringen, een fenomeen dat onlosmakelijk met Proust is verbonden. Eerder schreef ik haiku bij werk van Birgit Pedersen (3e prijs Kunstroute 2019) en films van Cees Mobach. Vaak word ik geïnspireerd door het Franse schrijverscollectief Oulipo, waarvan de leden zichzelf bij het schrijven allerlei beperkingen opleggen. Zo verscheen veel van mijn werk in het dikke boekwerk Opperlans van Battus. Voor het festival Winternachten won ik de 1e prijs met een verhaal over de literaire beperking. Gedichten en verhalen verschenen ook in o.a. De Tweede Ronde, Extaze en Hard Gras,en in het Frans (over Rimbaud en Proust) in de tijdschriften Parade Sauvage en Proust et le rire. |
