Menno van der Put 2021

Menno van der Put (1957) studeerde aanvankelijk bouwkunde in Rotterdam, waar hij zijn aangeboren gevoel voor techniek en meetkundige precisie verder ontwikkelde. Na een juridisch-economische loopbaan vond hij in het beeldhouwen zijn grote liefde.
Menno volgde masterclasses en privélessen bij Markó Markov. Hij heeft een atelier in het buitengebied van Wageningen.

De eerste jaren werkte Menno vooral met speksteen, waarbij hij via een intuïtief en organisch proces de verborgen vorm “geboren” liet worden. De beelden uit deze periode stralen vooral zachtheid en harmonie uit en roepen op tot aanraken en voelen.

De beelden van Menno verbazen, maken nieuwsgierig en nodigen uit tot eigen interpretatie. Het bewust afzien van titels en teksten versterken dit appèl. Zijn kunst verwondert en intrigeert; perfecte lijnen kunnen onnavolgbaar verdwijnen om vanuit een ander perspectief met wiskundige precisie en nauwkeurigheid weer zichtbaar te worden. De beelden van Menno prikkelen om ook de “andere beelden” in het beeld te ontdekken. Er is geen “goede” kant en elk beeld daagt uit om vanuit verschillende perspectieven geplaatst en bezien te worden.